Βήμα 2.1: Συζήτηση

Εάν δεν υπάρχει πραγματικό πρόβλημα, ο συντονιστής μπορεί να προτείνει ένα παράδειγμα: Βρίσκεστε στο εργοτάξιο οιουδήποτε όμορφου κτιρίου ή παλατιού. Εκεί εργάζονται πολλά άτομα, ένας ελαιοχρωματιστής , ένας ηλεκτρολόγος, ένας κτίστης, ένας ξυλουργός και ένας επιβλέπων.

Οι συμμετέχοντες μπορούν να επιλέξουν τη θέση εργασίας τους. Εν συνεχεία, ο συντονιστής θα τους ζητήσει να περιγράψουν τι κάνουν σε αυτό το εργοτάξιο.

Το ζήτημα είναι ότι, εάν περιγράφουν την ακριβή δουλειά τους (ο ελαιοχρωματιστής θα έλεγε ότι βάφει έναν τοίχο, ο ηλεκτρολόγος θα έλεγε ότι τοποθετεί ηλεκτρικά καλώδια κ.λπ.), αυτό δεν αποτελεί νοοτροπία σκέψης με εστίαση στο αποτέλεσμα. Εάν κάποιος έλεγε ότι χτίζει ένα παλάτι – αυτό είναι ένα παράδειγμα νοοτροπίας σκέψης με εστίαση στο αποτέλεσμα. Αυτό θα μπορούσε να εφαρμοστεί και σε πραγματικές καταστάσεις.