Ο συντονιστής ρωτά τους συμμετέχοντες εάν γνωρίζουν τι είναι η μικρο-επιθετικότητα και αναφέρει ορισμένα παραδείγματα μικρο-επιθετικότητας για όποιον δεν γνωρίζει (ή δεν έχει το θάρρος να πει ότι δεν γνωρίζει). Εν συνεχεία, ο συντονιστής θέτει στους συμμετέχοντες μερικές ερωτήσεις προκειμένου να αναλογιστούν τις εμπειρίες μικρο-επιθετικότητας που είχαν (10 λεπτά συνολικά). Επί παραδείγματι :
Τώρα που ελπίζω να νιώθετε όλοι οικειότητα και δεκτικότητα, θέλω να κλείσετε τα μάτια σας και να σκεφτείτε μια στιγμή που κάποιος είπε ή έκανε κάτι που σας έκανε να νιώσετε άβολα, ανεπιθύμητα ή σαν να είστε ξένοι. Δεν χρειάζεται να μας πείτε τις λεπτομέρειες αυτής της εμπειρίας, αυτές μπορείτε να τις κρατήσετε για τον εαυτό σας. Θέλω μόνο να το σκεφτείτε για λίγο.
Μετά από ένα λεπτό σιγή, ο συντονιστής θέτει τις ακόλουθες ερωτήσεις :
Απαντήστε τις ερωτήσεις πρώτα για τον εαυτό σας και μετά συζητήστε τις με το άτομο που κάθεται δίπλα σας.
α) Πώς σας έκανε να νιώσετε αυτή η εμπειρία;
β) Πώς επηρέασε αυτή η εμπειρία την αίσθηση του ανήκειν και το συναίσθημα της συμπερίληψης;