Onderwerp 2 Spreek je uit

Richtlijnen voor je uitspreken als doelwit of waarnemer

Het doelwit en de waarnemer zijn hier samengenomen, omdat ze allebei in de positie zijn zich uit te spreken en feedback te geven aan de dader. De belangrijkste richtlijn is het pauzeren van de handeling.  De meeste micro-agressies (een subtiele vorm van uitsluiting) vinden nog steeds plaats omdat het slachtoffer en de waarnemer vastlopen in het proberen te bedenken wat ze terug kunnen zeggen en tegen de tijd dat ze het weten, is het moment voorbij of laten ze het los. Daarnaast kunnen mensen ook tijd nodig hebben om te bedenken of ze de emotionele energie hebben om van een informeel gesprek een heel ander soort gesprek te maken, en tegen de tijd dat het besluit is genomen, is wederom het moment voorbij. Dit zijn beide redelijke en begrijpelijke overwegingen die mensen hebben. Het is moeilijk om precies te weten wat te zeggen. Daar komt bij dat de dader vaak negatief blijkt te reageren áls er wat wordt gezegd. Mensen voelen is waak beschaamd of defensief. En het is logisch dat een slachtoffer of waarnemer in het vooruitzicht van deze negatieve reactie twijfelen om de feedback überhaupt te geven. Hieronder wat aanwijzingen.