Onderwerp 1 Het herkennen van micro-agressie

De aard van micro-agressieve uitingen is vaak dat je het niet meteen herkent als agressie. Tegelijkertijd is micro-agressie wel een voortdurende realiteit voor o.a. mensen van kleur, vrouwen, mensen van de LHBTIQ+ community en andere gemarginaliseerde groepen. De meeste mensen kunnen expliciete vormen van vooroordelen of discriminatie redelijk goed herkennen, definiëren en veroordelen. De meer onzichtbare vormen van agressie zoals micro-agressie zijn we ons vaak niet bewust van. Ze gebeuren spontaan, en er wordt in sociale, persoonlijke of werk-gerelateerde interacties niet vanop gekeken. Micro-agressies doen zich in allerlei situaties en relaties voor, bijvoorbeeld die van werkgever-werknemer, buren, collega’s, familieleden, docent-student, etc.

Om micro-agressie te kunnen herkennen, moeten we eerst begrijpen hoe het zich manifesteert en wat de impact ervan is. Pas als dit het geval is, kunnen we er iets aan veranderen. Pas als we erkennen dat micro-agressie echt is en echte schadelijke consequenties met zich mee brengt voor personen.

Er zijn twee soorten situaties waarop je micro-agressie kun tegenkomen: als een waarnemer waarbij de micro-agressie plaatsvindt tussen andere partijen, of als je er zelf bij betrokken bent, als slachtoffer of als dader.

Op het moment dat je als waarnemer micro-agressie herkent, vraag je je misschien af: ‘moet ik ingrijpen? En als ik dat doe, wat is dan de juiste manier om dat te doen? Wat zijn de consequenties als ik actie onderneem?’’ Als je bijvoorbeeld besluit in te grijpen wanneer je micro-agressie ziet gebeuren, zou je kunnen overwegen om tussenbeide te komen met ‘’waarom zeg je dat?’’ of ‘’ik snap de grap niet, kun je het me uitleggen?’’. Je kunt ook overwegen om de dader later te benaderen. Verderop in deze handleiding gaan we hier verder op in.

Of je nu zelf micro-agressief bent, of een doelwit bent van micro-agressie, het is in ieder geval belangrijk dat je het leert herkennen.