Als blanke vrouw heb ik altijd gewerkt aan mijn impliciete vooroordelen en heb ik onderzocht wanneer en hoe ze worden weergegeven. Ondanks vele jaren werken op het gebied van inclusie, worden mijn eigen gedachten nog steeds beïnvloed door impliciete vooroordelen. Toen ik bijvoorbeeld naar het park liep, zag ik een man die Roma leek te zijn uit iemands huis lopen. Mijn eerste gedachte was dat hij misschien “het huis had leeggeroofd”. In een seconde was ik geschokt, hoe kon dat gebeuren? Ongeacht mijn werk en mijn toewijding om bewust en eerlijk te zijn, of mijn nauwe relaties met Roma-collega’s en mijn kennis over impliciete vooroordelen, velde mijn brein een bevooroordeeld en overhaast oordeel over wie iemand was.