Μέχρι τούδε έχουμε εξηγήσει τον γενικό ορισμό της μικρο-επιθετικότητας και τον διευκρινίσαμε με ορισμένα παραδείγματα. Απεδείχθη ότι η μικρο-επιθετικότητα είναι κομμάτι της καθημερινής ζωής και συχνά είναι λίαν ανεπαίσθητη χωρίς την πρόθεση πρόκλησης βλάβης. Λαμβάνοντας τούτο υπόψη, είναι πραγματικά τόσο επιβλαβής η μικρο-επιθετικότητα; Εάν τα σχόλια ή οι πράξεις είναι ανεπαίσθητα και δεν υπάρχει πρόθεση βλάβης, γιατί να αποτελεί ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα; Μήπως αντιδρούμε υπερβολικά;
Το πρόβλημα με τις μικρο-επιθετικότητες είναι ότι δεν υφίστανται ποτέ μόνες. Η μικρο-επιθετικότητα είναι μια διαρκής, συνεχόμενη και αθροιστική εμπειρία. Αυτό το βίντεο στο YouTube (full URL: https://www.youtube.com/watch?v=hDd3bzA7450) προβαίνει σε μια εντυπωσιακή σύγκριση μεταξύ μικρο-επιθετικότητας και τσιμπήματος κουνουπιού:
Εάν ένα άτομο δεχόταν το τσίμπημα ενός κουνουπιού κάθε έτος, κανείς δεν θα ένιωθε άσχημα για το άτομο. Είναι απλώς ένα κομμάτι της ζωής. Ωστόσο, εάν μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων δέχεται συνεχώς πολλαπλά τσιμπήματα κουνουπιών κάθε ημέρα κάθε χρόνο της ζωής τους, αυτό μετατρέπεται σε πρόβλημα. Μετατρέπεται σε πρόβλημα διότι κατέχει μια τόσο μεγάλη παρουσία στη ζωή σου που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Σίγουρα θα αναζητούσαμε λύσεις ή τρόπους για να το αποτρέψουμε αυτό.
Το ίδιο ισχύει και για τη μικρο-επιθετικότητα. Εάν ένα άτομο δέχεται μία φορά τον χρόνο ένα σχόλιο που βασίζεται σε μια προκατάληψη για μια ομάδα στην οποία ανήκει, είναι πιθανώς εύκολο να αγνοηθεί και δεν θα έχει μεγάλη επίδραση στη ζωή του. Ωστόσο, η μικρο-επιθετικότητα περιγράφει την κατάσταση κατά την οποία μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων δέχεται συνεχώς τα ίδια είδη σχολίων με βάση τις ίδιες προκαταλήψεις όλη την ώρα. Σε αυτήν την περίπτωση, η σωρευτική επίδραση όλων αυτών των σχολίων, μετατρέπεται σε ένα πρόβλημα το οποίο θα πρέπει να προσπαθήσουμε να αποτρέψουμε.