Μολονότι το να χτυπάς κάποιον στο πρόσωπο αποτελεί ένα προφανές παράδειγμα επιθετικότητας, ορισμένοι τύποι επιθετικότητας, όπως η μικρο-επιθετικότητα, είναι περισσότερο ανεπαίσθητοι και επομένως πιο δύσκολο να αναγνωριστούν. Εντούτοις, ο αντίκτυπος της μικρο-επιθετικότητας είναι εξίσου πραγματικός και επιβλαβής. Όπως περιγράφει ο όρος, είναι το να είσαι επιθετικός, αλλά με έναν ανεπαίσθητο «μικρό» τρόπο.
Οι άνθρωποι στο ερευνητικό πεδίο της μικρο-επιθετικότητας τείνουν να χρησιμοποιούν ελαφρώς διαφορετικούς ορισμούς, ωστόσο, όλοι οι ορισμοί εμπεριέχουν τουλάχιστον τις ακόλουθες πτυχές:
I.Καθημερινά, περιστασιακά και/ή ανεπαίσθητα σχόλια, ερωτήσεις, ενέργειες ή περιβαλλοντικοί παράγοντες
II.που προκαλούν οδύνη διότι αφορούν τη συμμετοχή (εκουσίως ή ακουσίως) ενός ατόμου σε μια ομάδα που υφίσταται διακρίσεις ή υπόκειται σε στερεότυπα
III.συχνά -αλλά όχι αποκλειστικά- χωρίς καμία επιδιωκόμενη πρόκληση βλάβης.
Η πρώτη πτυχή (Ι) εξετάζει τη μορφή που μπορούν να λάβουν οι μικρο-επιθετικότητες (με τι μοιάζει;). Θα διαβάσετε περισσότερα επ’ αυτού στην παράγραφο 2.1.
Η δεύτερη πτυχή (II) εξηγεί ποιος μπορεί να επηρεαστεί από τις μικρο-επιθετικότητες. Θα διαβάσετε περισσότερα επ’ αυτού στην παράγραφο 2.2.
Η τρίτη και τελευταία πτυχή (ΙΙΙ) μας λέει περισσότερα για τους επιτιθέμενους της μικρο-επιθετικότητας. Ποιος ή τι μπορεί να είναι μικρο-επιθετικός και γιατί;