Σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι είτε έχουν βιώσει είτε υπήρξαν μάρτυρες κάποιου είδους μικρο-επιθετικής συμπεριφοράς, η οποία έκανε τόσο αυτούς όσο και τους άλλους ανθρώπους γύρω τους να αισθάνονται άβολα, αμήχανα και, σε πλείστες περιπτώσεις, διστακτικά ως προς το εάν πρέπει να αντιδράσουν ή όχι. Τα ψυχολογικά διλήμματα που παρουσιάζονται για αμφότερους τους αποδέκτες και τους δράστες και η εσωτερική και διαπροσωπική δυναμική αποτελούν ένα φαινόμενο που έχει μελετηθεί ελάχιστα.
Τα άτομα που υπήρξαν θύματα μικρο-επιθετικής συμπεριφοράς έχουν αισθανθεί ακόμη χειρότερα από τα σχόλια άλλων ανθρώπων για τη μικρο-επιθετικότητα, όπως επί παραδείγματι, «Ξεπέρασέ το» ή «Σίγουρα δεν το εννοούσε έτσι». Τέτοια σχόλια είναι στην πραγματικότητα μικρο-επιθετικά, ακόμη και επιθετικά καθαυτά. Επιδεικνύουν, επί παραδείγματι, αχρωματοψία, αμφισβήτηση της κρίσης, άρνηση ανικανότητας ή προσωπικής ταυτότητας, τα οποία εμπίπτουν στην κατηγορία της μικρο-επιθετικότητας, δημιουργώντας τοιουτοτρόπως έναν φαύλο κύκλο και οδηγούν τα θύματα της μικρο-επιθετικότητας να αμφισβητούν τον εαυτό τους, τις εμπειρίες και τα συναισθήματά τους , καθώς και τις πεποιθήσεις, τις αξίες και τις ιδέες τους και οδηγούν σε χαμηλή αυτοεκτίμηση, αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό.